Hester
Wie is Hester?
Mijn verhaal
Ik probeer met een open blik de wereld in te kijken. Opgegroeid in Friesland, in een woonboerderij bij het Sneekermeer. Boerderijtje, boompjes, beestjes, bootje. Rijk aan ruimte. Vader, die de oorlog heeft meegemaakt, babyboom moeder, grote zus en jonger broertje. Een gelukkige jeugd. ‘Wiitkop was mijn blonde vriendin en ik was ‘Swartkop’ met mijn donkere haren. In mijn opvoeding leerde ik niet te veel te oordelen, geen aannames te doen. Stadse mensen op het platte land, zo werd ons gezin in mijn vroege herinneringen bekeken. Mijn ouders leerden dat het waarderen van elkaar belangrijk was, op voet van gelijkheid. Gelijkwaardigheid van / voor iedereen. Die filosofische inslag komt van mijn vader. De donkere haren van mijn knappe vlotte moeder. Op mijn 16e zei ‘een Hollander’ in de Sneekweek tegen me: ‘Wat zijn jullie mooi jij en je zus! Zo open en spontaan, zo onbevangen, die frisse blik, het enthousiasme, ’verlies het nooit! Deze feedback heb ik als een cadeautje ontvangen, ik doe mijn best.
Mijn plaats
Na mijn middelbare school in Sneek vertrok ik naar Groningen om te studeren. Ik wilde een onafhankelijke vrouw worden en rijk leven! Niet perse in geld maar wel opgeleid, goede baan, genoeg verdienen om 2 keer per jaar op vakantie te gaan en veel mooie mensen om me heen hebben. Leven en niet té serieus. In Groningen heb ik vriendschappen ontwikkeld voor het leven. Aan een half woord genoeg. Ik ontmoette een grote liefde waarmee ik een prachtige dochter kreeg. De liefde strandde na 10 jaar en de hechte vriendschap bleef. Voor het werk verhuisde ik naar Amsterdam en op een huwelijk van een vriendin ontmoette mijn lange blonde Fries, het moest zo zijn! Ook wij kregen samen een prachtige dochter. Voor de fijne jeugd van de kinderen settelden we in Loenen aan de Vecht, een thuis bij de Loosdrechtse plassen van de ‘Hollanders’.
Mijn vak
Het is mijn vak geworden, anderen een hand te geven om in het ‘loopbaanzadel’ te klimmen. Ik zie een behoefte. Ik zie mijn waarde en voel me gewaardeerd. Observeren is mijn tweede natuur en ik heb het vermogen om iemand een spiegel voor te houden op een redelijk plezierige manier. Ik kan meedenken en doordenken. Mijn werk maakt het mogelijk dat ik veel mensen leer kennen en kan luisteren naar ieders verhaal. Dat houdt mij geboeid. Vrijwel elk verhaal heeft iets bijzonders, iets moois. Dat onderscheidende vermogen aan het licht brengen, dat is leuk! En nodig, om duurzaam ingezet te worden in de maatschappij zodat we onze verantwoordelijkheden kunnen dragen.